Napisana davne 1921. godine, a odmah naredne godine predstavljena na Broadwayu, drama Luigi Pirandela ”Šest osoba traži autora” i danas predstavlja izuzetan književni, odnosno pozorišni komad. Zapravo, ova drama prvi je dio trilogije koju definišemo teatrom u teatru, tj. drama apsurda u kojoj se briše granica između iluzije i stvarnosti. I nakon pročitane i odgledane drame ostaje pitanje šta jeste, a šta nije iluzija / stvarnost. Naime, šest osoba je u potrazi za autorom koji dolaze na scenu, želeći predstaviti svoju dramu režiseru i glumcima koji bi trebali igrati njihove uloge (drama u drami). No, budući da to, prema licima koja bi trebalo odigrati nije moguće, oni preuzimaju na sebe tu ulogu i na scenu ”uvode” režisera, glumce i publiku. Naime, ovdje se preklapaju različiti planovi: planovi zbilje, plan glumca, plan likova i plan publike. Pored drame u tehničkom smislu, osobe proživljavaju dvaput dramu: onda kada se to tiče zbilje i onda kada se ”ista” drama pokušava predstaviti na pozorišnim daskama. A radi se o jednoj porodičnoj drami u kojoj učestvuju: otac, majka, pastorka, sin i dvoje djece. Sin, dječak i djevojčica sve vrijeme ne govore, a na jednom mjestu se ”priziva” Madame Pace. U pitanju je građanska porodica s teškim odnosima u kojima neki članovi porodice ne žele učestvovati i pružaju svojevrstan otpor. Ovih prvih šest osoba su komad, koji tek treba sastaviti, dok je integralni dio Pirandelove drame režiser, glumci, majstori na pozornici, rekviziteri, šaptači i publika.
Zbog svega prikazanog u drami kako na unutarnjem tako i vanjskom planu, publika je u početku odbijala ili s poteškoćama prihvatala umjetnost Pirandelove dramaturgije, jer, avangarda, kao takva, pomjera granice i kreira novi umjetnički izraz, novu publiku.
Posebno ističemo ne samo ovu dramu nego čitavu trilogiju: ”Svako na svoj način”, ”Večeras se improvizira”, koja je pobudila veliki interes i broj igranja, posebno prvi dio trilogije. U našoj biblioteci nalazi se više primjeraka ove drame koju najiskrenije preporučujemo.
